Intermezzo

Moslim uitvaart op Sumatra

We rijden vanuit Bukit Lawang richting Medan over een weg vol met gaten. Het heeft vannacht geregend en de kuilen staan vol met water en de chauffeur rijdt er behendig om heen. Opeens zie ik voor me een achttal brommers langzaam rijden. Eën van de bestuurders zwaait met een witte vlag op en neer. Ik vraag aan Hofman, onze gids, wat er aan de hand is. Achteloos zegt hij: "Oh, een begrafenis, een Moslim begrafenis." Ik twijfel en kijk nog eens goed. Ik zie de man met de vlag en een man met een groen kleed gedrapeerd om zijn schouders. Het kleed heeft de vorm van een driehoek en hangt over zijn rug. Ik check de andere mannen. In totaal zijn er circa 16 mannen met moslims hoedjes op. Nog steeds zoek ik maar ik kan niet vinden wat ik verwacht te zien. "Hofman", vraag ik tenslotte, "waar is de overledene." Even is het stil en dan zeg hij: "Misschien bij de man met de vlag. Oh nee, de man met het groene kleed draagt de overledene. Het is vast een kind, klein he." Even is het stil dan dringt het tot me door. De man draagt het oeverleden kind op zijn rug in een doek gewikkeld. Ik ben stil en ook verbaasd. Hoe mooi, de man draagt het dode kind dicht bij zich. Niks geen kist en dragers, geen kille afstandelijke uitvaart. Hofman vertelt verder dat de overledene in eigen kleren en in een doek begraven wordt. Dat is Moslim gebruik.
Even later slaat de uitvaartstoet rechtsaf en rijdt de Moslim begraafplaats op.

Ik ben nog steeds stil en onze bus rijdt verder over de weg met gaten.