Danseressen op het strand van Sanur

Gisteren een rustdag gehouden, wat oleh oleh (souvenirs) gekocht en gegeten bij het restaurant vlakbij het apenbos. Fantastisch eten met een prachtig uitzicht op rijstvelden omrand met banenbomen. Het aanbod van verschillende soorten bananen is ontelbaar, geloof ik. Groene, kleine, groengele, gele, grote, middelgrote kromme jongens, met verschillende benamingen. Tja, voor elke Indonesisch gerecht een andere banaan. Avonds lopen we het dynamische centrum van Ubud in om de ceremonie te beleven ter ere van de volle maan. Om half zeven is het al donker hier en we lopen rustig de straat in richting de tempel. Onderweg ontmoeten we vrouwen traditioneel gekleed in een wit kanten bloesje, met een gele sarong en op hun hoofd een torenhoge stapel aan offertjes, rijst, fruit, enzovoort. Joost vraagt aan de speciale politie, die de ceremonies bewaakt, of we binnen mogen. Helaas, dat vindt de politieman te druk nu, misschien later op de avond. Dat wachten we niet af en ik probeer foto’s te maken, die niet goed lukken vanwege het verkeer en de snel wandelende vrouwen. We dineren in een restaurant dat ‘gezond’ eten op het menu heeft staan. Ook hier weer heerlijk gegeten.
Vandaag een transfer naar Sanur, onze laatste vakantiebestemming van deze reis. Sanur is een badplaats met een rustig strand en deels een overwinterplek voor senioren. Stipt op tijd staat de chauffeur bij de receptie en na een korte rit komen we aan bij ons hotel in Sanur. Het hotel is prachtig gelegen aan het strand en heeft een mooie tuin met een ander soort palmboom die ik nog niet zag op Bali. Het is zondag en ’s avonds flaneren we over het lange wandel-/fietspad langs het strand. Restaurantjes en winkeltjes wisselen elkaar af en na een lange wandeling dineren we op het zand met de belofte dat er een dansvoorstelling plaats vindt. En ja, even later verschijnen de eerste spelers van het gamelan orkest. Het duurt even en dan verschijnt de man die de dansen introduceert en uitlegt wat de dansen betekenen. Helaas hij spreekt Indonesisch Engels, snel en spuugt de woorden in de microfoon. Ik ga ervan uit dat het mooie avond wordt. En dat is ook zo. We zitten dichtbij de bühne en zien de bewegingen van de danseressen goed. Elke vinger- of oogbeweging betekent iets en de soepele bewegingen van de meisjes zijn een lust voor het oog. Zo dichtbij, prachtig met de volle maan op de achtergrond en het geluid van de kabbelende branding. Moe en tevreden lopen we naar het hotel want er staat een inspannende nieuwe dag te wachten.