Tegenungan Waterfall en Pura Goa Gajah

16 oktober 2016 - Sanur, Indonesië

We zitten op het bankje naast de receptie van ons hotel. Ik kijk in een lange smalle vijver die langs de looppaden is aangelegd. Lange vijverpartijen met koi karpers en guarami’s, een walhalla voor visliefhebbers. Het valt me op dat de meeste questhouses prachtig aangelegde tuinen en vijvers hebben, soms ten koste van het onderhoud van de huisjes, met name de badkamers.Vandaag gaan we op pad met een chauffeur in een airco busje. Hij wacht ons al op en hij stelt zich voor. Als eerste stelt hij voor om de Tegenungan Waterfall te bezoeken en daarna een aantal tempels en als slot de beroemdste rijstvelden die tot UNESCO werelderfgoed behoren. Ik ken de Gitgit waterval in het noorden van Bali  en deze is nieuw. Een kwartiertje later zijn we er al. De gids wijst ons te weg en bij de ingang kopen we de tickets. Nog onze ervaring bij de Moedertempel in gedachten, kijk ik om heen of er gidsen zijn die ons komen belagen. Nee, het is rustig en we wandelen naar beneden. Het is vroeg in de ochtend en het is al warm. Gelukkig is het niet druk, slechts een aantal souvenirwinkeltjes. Dat is alles. We kijken elkaar aan gaan we verder naar beneden of bewonderen we de waterval op een afstand. Nee, dapper als we zijn lopen we met de zon op onze bol naar beneden. De waterval is overweldigend, naarmate we verder naar beneden zakken, horen we het geluid van het vallende water. In het water zie ik een aantal mensen. Tot bijna beneden is er een behoorlijke trap en verder richting waterval keien die nat zijn van de spetterende waterval. Het geluid is overweldigend en de waterval geeft een aura van fluorescerende waterdruppeltjes die ons behoorlijk nat maken. We staan in een kom en waar aan de ene kant het water naar beneden dendert en aan de andere kant de steile rotswand bekleed is met varens, struiken en bomen in heldergroene tinten tegen een strakblauwe hemel.We lopen nog even rond en onze handen onder heilig bronwater gewassen te hebben aanvaarden we ons tocht terug, de  trap op naar boven. Een klim die onze heel wat zweetdruppels kost. 

Dan staat de olifantengrot, Pura Goa Gajah, op het programma. Deze grot is vernoemd naar de olifantkoppige zoon van Shiva, Ganesha en dateert uit de 11e eeuw. Het is één van de oudste monumenten van Bali en nog steeds in gebruik door shivaistische monniken om te mediteren. De ingang van de grot bestaat uit een reliëf van gevaarlijke wezens en demonen met een wijd open dreigende mond waarvan men dacht dat er eentje een olifant voorstelde. Anderen zeggen dat de ingang de mond is van de god van de aarde Bhoma en weer anderen dat de mond behoort tot de kinderetende heks Rangda uit de Balinese mythologie.Bovenaan bij de ingang horen we de gong regelmatig aangeslagen en aklung muziek. Vast een ceremonie en jawel bij de trap kijken we naar beneden en daar vindt inderdaad een viering plaats. Langzaam lopen we naar beneden. Nog nooit was ik zo dicht bij een hindoeïstische viering.  Meestal vindt de ceremonie plaats in de binnen tempel. Beneden maak ik foto’s en dan lopen we de mond binnen van de olifant. Het is er mistig van de wierook en de rook is verstikkend. Aan het einde is een T-splitsing, links een beeld van Ganesha en rechts linga en yoni ter ere van shiva. De tempel is een mengeling van hindoëistische en boeddhistische elementen. Dit betekent dat al voor de intrede van het hindoëisme boeddhisten de tempel gebruikten.We lopen richting de tempel van boeddha. Trapje op en trapje af. Bovenaan treffen we een oude vrouw traditioneel gekleed in een sarong. Ze wenkt ons en na enige aarzeling lopen we naar haar toe. Dan zegent ze ons en geeft ons een tikka van rijstkorrels. Dan tilt ze een kleedje op en daar liggen biljetten Rhupias, het sein om te betalen. Even lach ik, werkelijk waar alles in Indonesië heeft een prijs, ook de zegening.We genieten van de mooie energie die in deze natuurlijk kom van oude bomen, reusachtige wortels, varens en andere exotische planten is. Ik adem nog steeds de geur van wierook in en hoor de zachte klanken van de  agklung in vredige harmonie met elkaar. Adem in en adem uit.
Hester en Joost

Foto’s