Katten in Indonesië

Het eerste wat me opvalt hier in Indonesië zijn de huisdieren zoals wij ze kennen in Nederland. Honden mogen vrij rondlopen en op Bali zijn het er meer dan in Sumatra en Java. Hond kan je eten op Sumatra onder de melding B1 op een bord naast het restaurant. Deze melding is uit respect voor de moslims die geen hond en varken mogen eten. Varken is B2. Op Java en Bali zie ik veel kooitjes met vogeltjes. Hier hangt geen betekenis of een verhaal aan vast, gewoon een huisdier in een kooitje. De kooitjes vind ik het mooist, de vogels het zieligst. Soms tref je hanen of kippen aan in kooien. Ergens halverwege onze vakantie vroeg ik aan een medewerker van het guesthouse wat de reden was van deze opsluiting, want meestal scharrelen de kippen en hun haan vrij rond op het erf of op de weg. Het antwoord van deze man was dat de haan en de kippen niet vrij mochten rond lopen, ze waren voor het avondmaal bestemd..... Oké dan, dacht ik, sate ajam...... Even een uitstapje, er zijn veel soorten saté: saté klincing, saté babi, saté bebek, saté buwaya, saté andjing, satë kambing... enzo..... vertaald konijn, varken, eend, krokodil, hond en geit. Terug naar de huisdieren. De kat in Indonesië dat is een heel ander verhaal. Behalve dat ze klein zijn hebben ze grote oren, groter dan hun spitse snuitjes en hun schele ogen. In Sumatra signaleerde ik de eerste kat. Helemaal blij was ik, want ik ben nu eenmaal gek op deze harige en eigenwijze dieren. Helaas had deze kat een ongelukje gehad hij miste een stukje van zijn staart. In Sumatra kan dat zomaar gebeuren, gezien de waanzinnige drukte en het roekeloze rijgedrag van menig Sumatraan. Bij het zien van de vijfde kat, ongeveer denk, want ik ben het aantal katten die ik zag vergeten, viel het met op dat deze nu een groter deel van zijn staart miste. Enigszins ongerust vroeg ik aan onze gids Hofman waarom de katten een deel van hun staart misten. Hofman vertelde het volgende verhaal. Ooit lang geleden was er een vrouw die het zat was dat haar kat het eten stal van de tafel en als straf knipte zij zijn staart af. Nu als voorzorg knippen de Sumatranen de staart af zodra de kittens geboren zijn. Zij geloven dat dan de katten gewaarschuwd zijn en niet het eten zullen stelen. Een tragisch verhaal want dit verhaal gaat op voor alle katten in Sumatra, Java en Bali. Allen hebben ernstig verminkte kattenstaarten. Tja, we weten toch allemaal dat een kat gewoon zijn of haar eigen ding doet? Slim als ze zijn scharrelen ze hun eten bij elkaar, van de tafel, het aanrecht, uit een bakje, vangen een vogel, een muis of eten gewoon uit de hand van de mens.